بَریدِ بادِ صبا دوشم آگهی آورد
که روز محنت و غم رو به کوتهی آورد.
به مطربانِ صَبوحی دهیم جامه ی چاک
بدین نوید که بادِ سحرگهی آورد...
(اینکه تلفظ اصلی کلمه ی اول چیست بماند... بَرید یا بُرید؟ ... منابع مختلف چیزهای گوناگونی نوشته اند،تا آنجا که بنده دیده ام...در مجموع خود این غزل دچار تشویش عجیب در نسخ مختلف است، این مطلب هم بماند که شعر خود گویاست!)